Η μηνιγγίτιδα είναι μια σοβαρή ασθένεια,ότι χωρίς θεραπεία είναι σχεδόν 90% θανατηφόρος, ειδικά στην περίπτωση βακτηριακής φλεγμονής των μεμβρανών του εγκεφάλου. Μηνιγγίτιδα θεραπεία θα πρέπει να γίνεται μόνο σε ένα νοσοκομείο, λαϊκές θεραπείες μπορεί να εφαρμοστεί μόνο ως συμπλήρωμα που βοηθά να ανέχονται καλύτερα αυτή την κατάσταση, στην οποία θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό.
Κατά τη διάρκεια της παρακέντησης για τη μελέτηπαίρνει αρκετά χιλιοστόλιτρα υγρού. Ένας από αυτούς στέλνεται σε μια κλινική εργαστηριακή μελέτη, σύμφωνα με την οποία δίνεται το συμπέρασμα, πόσο έντονη είναι η φλεγμονή και ο πονοκέφαλος ή πυώδης - είναι η φύση. Ακόμη και μια μικρή ποσότητα εγκεφαλονωτιαίου υγρού αποστέλλεται στους ιούς και βακτηριολογικές μελέτες, τα αποτελέσματα των οποίων θα έρθει αργότερα και θα βοηθήσει το γιατρό σας να ρυθμίσετε την αρχική θεραπεία της μηνιγγίτιδας.
Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποια φάρμακα αντιμετωπίζονταιμηνιγγίτιδα. Η θεραπεία της οροειδούς μηνιγγίτιδας βασίζεται στη χρήση αντιιικών μη-ειδικών φαρμάκων: πρόκειται κυρίως για παρασκευάσματα ιντερφερόνης (Laferon, Viferon, Lipoferon). Η χρήση τους βασίζεται στο γεγονός ότι όταν ένας ιός εισέρχεται στο σώμα μας, η ανοσία είναι υπεύθυνη για την παραγωγή μιας παρόμοιας ουσίας, η οποία βοηθά στην αντιμετώπιση αυτής της λοίμωξης. Επιπροσθέτως, είναι επιθυμητή η διεξαγωγή μίας μελέτης PCR του CSF σε DNA ιού απλού έρπητα, ιού ευλογιάς κοτόπουλου, ιού Epstein-Barr, κυτταρομεγαλοϊού. Είναι αυτοί οι ιοί προκαλούν τις πιο σοβαρή και απενεργοποίηση της μηνιγγίτιδας, αλλά εναντίον τους, ευτυχώς, υπάρχει μια ειδική θεραπεία, «Acyclovir», «Ganciclovir», «Valacyclovir» συν συγκεκριμένη ανοσοσφαιρίνη. Μερικές φορές, σε περίπτωση σοβαρής κατάστασης, με ορολογική μηνιγγίτιδα, η ενδοφλέβια θεραπεία "Acyclovir" ξεκινά πριν επιτευχθούν τα αποτελέσματα της PCR στο ϋΝΑ των ιών της ομάδας των έρπητα.
Θεραπεία της μηνιγγίτιδας στην περίπτωση των φυματιώδειςτης αιτιολογίας είναι η εισαγωγή αρκετών αντιβιοτικών κατά της φυματίωσης (για παράδειγμα, η «Στρεπτομυκίνη») σε υψηλότερες δόσεις από ό, τι με τη φυματίωση άλλης εντοπισμού.
Σε περίπτωση που η ορολογική μηνιγγίτιδα προκαλείται από λοίμωξη που σχετίζεται με τον ιό HIV ή το AIDS (έχει και serous χαρακτήρα), η θεραπεία γίνεται σε εξειδικευμένα νοσοκομεία με συγκεκριμένα φάρμακα.
Εάν ο ασθενής έχει πυώδη μηνιγγίτιδα, θεραπείασυνίσταται στην εισαγωγή αντιβιοτικών ευρέος φάσματος. Μόνο αυτά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μπορούν να διαπεράσουν το φράγμα από τα κύτταρα που περιβάλλουν τον εγκέφαλο (το φράγμα αίματος-εγκεφάλου). Τέτοια φάρμακα χορηγούνται μόνο παρεντερικά (δηλ., Ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά, αλλά όχι με τη μορφή δισκίων) και μόνο στη μέγιστη δοσολογία.
Το δεύτερο αντιβιοτικό, αν είναι απαραίτητο, επιλέγεταιήδη από τα αποτελέσματα της σποράς του υγρού στη μικροχλωρίδα και την ευαισθησία του παθογόνου στα αντιβιοτικά. Ο βαθμός έκφρασης των συμπτωμάτων μηνιγγίτιδας, η θεραπεία δεν καθορίζει: η θεραπεία επιλέγεται αποκλειστικά από τα αποτελέσματα της μελέτης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
</ p>
